Słodki koniec dnia
Projekt ulotki został przygotowany w formacie A5. Skorzystaj z odpowiednich opcji przy drukowaniu.
Słodki koniec dnia to historia o odwadze, sile słowa i skomplikowanych relacjach rodzinnych. O lęku przed nieznanym i pasji życia.
Miejscem akcji filmu jest etruskie miasto Volterra. Wszyscy się tu znają i szanują. Na niewielkim wzgórzu stoi dom Marii (Krystyna Janda) – polskiej poetki, laureatki Nagrody Nobla, autorytetu moralnego. Jej życie toczy się w rytmie włoskiej prowincji, jednak zostaje wywrócone do góry nogami, gdy otrzymuje szokującą wiadomość o tragicznym wydarzeniu. Pod wpływem emocji, podczas uroczystości nadania tytułu honorowego obywatela miasta, zamiast kurtuazyjnych podziękowań Maria wygłasza szokująco niepoprawną politycznie mowę. Od tego momentu bohaterka będzie doświadczać dotkliwych konsekwencji swojego wystąpienia.
Film będzie prezentowany w wersji z napisami dla osób niesłyszących oraz z dysfunkcją słuchu.
Reżyseria: | Jacek Borcuch |
---|---|
Scenariusz: | Jacek Borcuch/Szczepan Twardoch |
Obsada: | Lorenzo de Moor, Kasia Smutniak, Krystyna Janda |
Pozostałe miejsca:
MIASTO | ADRES | NAZWA |
---|---|---|
Bełchatów | Kolejowa 6 | Helios - Bełchatów |
Białystok | Świętojańska 15 | Helios Alfa - Białystok |
Bielsko-Biała | Mostowa 5 | Helios - Bielsko-Biała |
Bydgoszcz | Fordońska 141 | Helios - Bydgoszcz |
Dąbrowa Górnicza | Jana III Sobieskiego 6 | Helios - Dąbrowa Górnicza |
Gdańsk | ul. Kołobrzeska 41C | Helios Alfa - Gdańsk |
Gdynia | Kazimierza Górskiego 2 | Helios - Gdynia |
Gniezno | Pałucka 2 | Helios - Gniezno |
Gorzów Wielkopolski | Aleja Konstytucji 3 Maja 102 | Helios - Gorzów Wielkopolski |
Grudziądz | Chełmińska 4 | Helios - Grudziądz |
Jelenia Góra | Jana Pawła II 51 | Helios - Jelenia Góra |
Kalisz | Górnośląska 82 | Helios - Kalisz |
Kielce | Świętokrzyska 20 | Helios - Kielce |
Konin | Ignacego Paderewskiego 8 | Helios - Konin |
Krosno | Bieszczadzka 29 | Helios - Krosno |
Kędzierzyn-Koźle | Al. Armii Krajowej 38 | Helios - Kędzierzyn-Koźle |
Legionowo | Józefa Piłsudskiego 31c | Helios - Legionowo |
Legnica | Najświętszej Marii Panny 9 | Helios - Legnica |
Lubin | Władysława Sikorskiego 20 | Helios - Lubin |
Nowy Sącz | Lwowska 80 | Helios - Nowy Sącz |
Olsztyn | Aleja Marszałka Józefa Piłsudskiego 16 | Helios - Olsztyn |
Opole | Pl. Mikołaja Kopernika 17 | Helios - Opole |
Pabianice | Grobelna 8 | Helios - Pabianice |
Piotrków Trybunalski | Juliusza Słowackiego 123 | Helios - Piotrków Trybunalski |
Piła | Aleja Powstańców Wielkopolskich 99 | Helios - Piła |
Poznań | Pleszewska 1 | Helios - Poznań |
Przemyśl | W. Brudzewskiego 1 | Helios - Przemyśl |
Płock | Wyszogrodzka 144 | Helios - Płock |
Radom | Księcia Józefa Poniatowskiego 5 | Helios - Radom |
Siedlce | Józefa Piłsudskiego 74 | Helios - Siedlce |
Sosnowiec | Modrzejowska 32b | Helios - Sosnowiec |
Stalowa Wola | Chopina 42 | Helios - Stalowa Wola |
Starachowice | ul. ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 14 | Helios - Starachowice |
Tczew | Pomorska 1 | Helios - Tczew |
Tomaszów Mazowiecki | Warszawska 1 | Helios - Tomaszów Mazowiecki |
Warszawa | Al. Jerozolimskie 179 | Helios - Blue City |
Wołomin | Geodetów 2 | Helios - Wołomin |
Wrocław | ul. Czekoladowa 7-9 | Helios Aleja Bielany - Wrocław |
Łódź | Al. Politechniki 1 | Helios - Łódź |
Recenzje
Borcuch odważnie zestawia to, co rozwibrowane, sensualne, ze wszystkim tym, co jest mroczne, złowrogie, paradoksalne
Jacek Borcuch przyzwyczaił widzów do własnego, osobistego stylu. To kino osobiste, intymne, prywatne, zawsze bardzo zmysłowe. Takie były „Tulipany”, „Wszystko co kocham” czy „Nieulotne”. Najnowszy film reżysera, „Słodki koniec dnia”, wpisuje się w tę strategię, ale wzmacniając ją o nowe, bardzo ciekawe elementy.
Niby wszystko jest jak zawsze, jak dawniej. Miejsce akcji: Toskania, Volterra, budzi jednoznaczne skojarzenia, również filmowe. Ukryte pragnienia, nie tylko te z filmu Bertolucciego, są wszędzie. Piękno natury kontruje się z popędami, namiętnościami, z rozkoszą życia i rozkoszami jedzenia. Taka jest Toskania, taki jest Borcuch.
Tyle tylko, że w pewnym momencie reżyser wprowadza do tego świata zamęt, stymulowany postacią graną przez Krystynę Jandę – jej Maria Linde wnosi niepokój nie tylko do egzystencji portretowanych w filmie bohaterów, ale także symbolizuje niepokój współczesnego świata. To duże słowa, najcięższy kaliber, ale Jacek Borcuch najwyraźniej nie obawia się ich mocy. Odważnie zestawia to, co rozwibrowane, sensualne, ze wszystkim tym, co jest mroczne, złowrogie, paradoksalne.
Krystyna Janda gra w filmie mocną kobietę, postać wpisującą się w artystyczne emploi artystki. Maria Linde czuje się na siłach żeby dać świadectwo swoim przekonaniom. Mówi głośno to, co myśli, nie boi się zarzutów o hipokryzję czy polityczną naiwność. Jest pewną siebie, silną kobietą, laureatką Nagrody Nobla, przerastającą charyzmą cały dom, włącznie z dużo młodszym, egzotycznym kochankiem.
Rozziew pomiędzy deklaracjami socjalnymi i politycznymi ferowanymi przez bohaterkę Jandy, a jej prywatnym życiem, wreszcie wysokim casusem społecznym który uosabia, jest może najciekawszą płaszczyzną tego poruszającego filmu.
Oto świat, który rozchwiał się i zatrzymał z przerażeniem, i raczej nic nie wskazuje na to, żeby prędko miał wrócić do pionu. Nawet stosunkowo rzadkie „chwile ulotne”, trawestując tytuł przedostatniego filmu Jacka Borcucha, chwile oddechu, odpoczynku, pełni, nie są w stanie zatrzymać rosnącego w nas niepokoju. Strachu nie tyle o własną przyszłość, co o przyszłość świata. Figurą tego niepokoju, w dobrym i złym tego słowa znaczeniu, jest właśnie Maria Linde. Chwilami zbyt ekscentryczna, nieujarzmiona, działająca impulsywnie, chwilami po prostu bardzo zmęczona, szczerze martwiąca się o tak zwane jutro, skoro dzień dzisiejszy został zmarnowany. Cisza przed burzą.
Łukasz Maciejewski
Recenzent

Łukasz Maciejewski – urodzony w Tarnowie dziennikarz, krytyk filmowy i krytyk teatralny. Absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, wykładowca na Wydziale Aktorskim PWSFiT im. Leona Schillera w Łodzi, a od 2016 roku ambasador projektu „Kultura Dostępna” realizowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Autor takich książek jak "Aktorki. Portrety", czy "Flirtując z życiem. Danuta Stenka w rozmowie z Łukaszem Maciejewskim".